Wie is Gerard van leer?
Gerard Jan van Leer is architect, eigenaar, ontwerper, tekenaar, projectleider en enige werknemer van architectenbureau di’t, werkt daarnaast ook nog in loondienst als volkshuisvestingadviseur. 49 Jaar, getrouwd en hond.
Hoe ziet een normale werkdag van jou eruit?
Die bestaat niet: Dag begint met ontbijten, douchen hond uitlaten, mail checken, maar dan? Advieswerk, ontwerpen, tekenen, administratie of alles tegelijk, ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds. Tussendoor nog wandelen met de hond en eten.
En je vrije dag?
Ontbijten douchen en dan een lange wandeling de hond, rustig de krant lezen, inkopen doen (moet ook) en dan wat schilderen en/of muziek maken en/of koken en/of film kijken en/of lezen en/of theater en/of op
bezoek bij vrienden en/of ……
Wat doe je het allerliefste?
Tsja….. laten we het houden op iets creatiefs.
Beschrijf eens de inrichting van jouw huis?
Rustig, zonder poespas, licht, natuurlijk.
Je mag één ding van jouw huidige inrichting meenemen naar je nieuwe huis. Wat neem je mee?
Ik neem natuurlijk alles mee, maar als ik zou moeten kiezen dan is het
denk ik de Schielandkaart; een grote antieke kaart van Rotterdam en
omgeving.
Waar haal jij inspiratie vandaan?
Uit de natuur (vormen ontstaan met een reden), werk van andere architecten zoals Carlo Scarpa, Frank Lloyd Wright, Luis Barragan en andere ontwerpers.
Jouw tip voor de lezer?
Denk goed na voor je je huis verbouwt of meubels koopt. Mode is vergankelijk een goede verbouwing of een goed meubelstuk niet. Iets wat echt mooi is. blijft mooi en heb je veel langer plezier van. Neem de tijd!
Omdat je echt een zware verbouwing achter de rug hebt gehad, is het misschien ook erg leuk om daar iets over te vertellen.
In februari 2008 reden we de stad uit en zagen een bord “te Koop” staan in de tuin van het huis wat ik altijd al wilde hebben: een kleine vrijstaande boerderij binnen de ring van Rotterdam, vlak bij het huis waar ik opgegroeid ben. We waren niet van plan om te verhuizen, maar deze kans konden we niet laten lopen.
Het pand was een complete bouwval: helemaal ideaal dus. Het is een gemeentelijk monument hetgeen de mogelijkheden fors beperkte en de uitdaging vergrootte. Onderzoek leerde ons dat waarschijnlijk in de jaren vijftig een deel van het pand is gesloopt. Dat heeft de grondgedachte voor het plan geleverd: het herstel van het oorspronkelijke volume met nieuwe middelen. In de nieuwe situatie zou je schim van de oude situatie moeten terug zien, een soort geest verschijning van de oude situatie. De uitbreiding is daarom ook helemaal bekleed met hout; gevels, dak en zelfs de ramen hebben houten luiken gekregen.
In het interieur hebben we op verschillende plaatsen de bouwsporen zichtbaar gelaten om zo de geschiedenis van het huis te laten zien. Het pand was sterk verzakt en had te kampen met enorme vochtproblemen. Het achterhuis had een begane grond met een vrije hoogte van nog ongeveer 2 meter. We hebben daarom een nieuwe fundering gemaakt op een halve meter onder de oude vloer. De nieuwe fundering heeft er voor gezorgd dat huis gestabiliseerd werd, het vochtprobleem werd verholpen en we een halve meter meer hoogte kregen.
In juni 2009 zijn we met de fundering begonnen, eind maart 2010 is het huis bouwkundig opgeleverd, in april zijn we verhuisd. Het heeft veel werk gekost, menige slapeloze nacht, maar we zijn binnen budget gebleven en de oplevering was ongeveer 4 weken later dan de oorspronkelijke planning.
Ik woon en werk er inmiddels al weer een paar maanden en het is een feest. Velen verklaarden ons vooraf voor gek dat we hieraan begonnen. Ze hebben ongelijk gehad.
No Comments